Zorgregeling
Ouders die samen het ouderlijk gezag over de kinderen hebben, zijn verplicht, getrouwd of samenwonend, afspraken te maken over de zorg van de kinderen na de scheiding. De afspraken over de verdeling van de zorg (omgang) voor de kinderen noem je een zorgregeling. Deze afspraken over de verdeling van zorg en de opvoeding worden vastgelegd in een ouderschapsplan. Voor een zorgregeling is co-ouderschap geen vereiste.
Omgangsregeling
Heeft slechts één ouder het gezag over de kinderen, dan kunnen de ouders een omgangsregeling voor de kinderen met elkaar afspreken wanneer ze uit elkaar gaan.
Co-ouderschap
Co-ouderschap is niet in de wet geregeld. Ouders spreken af om de zorg gelijk te verdelen. Dat betekent dat de kinderen ongeveer evenveel bij elke ouder wonen. Het kan zijn dat de kinderen de helft van de week bij de ene ouder zijn en de andere helft bij de andere ouder zijn, dan wel dat de kinderen de ene week bij vader zijn en de andere week bij moeder zijn. Het hangt af van de situatie, wensen en wat praktisch werkt.
Voorwaarden voor een goed co-ouderschap:
- De kinderen moeten in staat zijn om in twee huizen te leven.
- De ouders moeten goed kunnen communiceren
- De ouders moeten afspraken kunnen maken en zich hieraan houden
- De ouders moeten kunnen denken vanuit hun kinderen: die moeten het co-ouderschap uitvoeren.
- De ouders moeten bereid zijn bij elkaar in de buurt te wonen.
De belastingdienst spreekt van co-ouderschap indien de kinderen gemiddeld minimaal 3 dagen (3 x 24 uur) per week bij elke ouder verblijven. Dit betekent dat van co-ouderschap al sprake is bij een verblijfsverhouding van 40%-60%. Dit is van belang voor toepassing van de inkomensafhankelijke combinatiekorting, waar beide ouders recht op hebben bij co-ouderschap.
